Reşad Zeynalov, Selim Yalçın, Cihangir Tetik, İsmail Ağır, Emre Ketenci, Hakan Başar
Marmara Üniversitesi Hastanesi, Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı, İstanbul
Amaç: Femur boyun kırıkları yaşlı hastalar- da en yaygın kırık tiplerinden birini oluşturur. Bu hasta grubunda osteoporoza bağlı in- ternal fiksasyon yetersizliği gelişebilir. Kırık stabilitesi ve kaynaması arasında korelasyon olduğu çalışmalarda gösterilmiştir. İmplant migrasyonunu azaltmak ve sekonder kırık deplasmanını engellemek için femur başına PMMA yardımıyla daha iyi utunabilen bir kanüllü vida geliştirmeyi amaçladık.
Yöntem: 32 adet femur başı Q-CT yardımıy- la mineral dansiteleri ölçüldükten sonra ben- zer iki gruba bölündü. Kontrol grubu olarak 7 mm’lik kanüllü vidalar ve çalışma grubu olarak çimento (PMMA) ile ogmente edilmiş tarafımızdan tasarlanan yivleri üzerinde de- likleri bulunan 7 mm’lik kanüllü vidalar kul- lanıldı. Her grup  kendi içinde iki eşit alt gru- ba bölündü. Her alt grupta sekizer femur başı kullanıldı. Bu grupların her biri karşı benzer grupla mineral dansiteleri eşleştirilerek pull out , maksimum ekstraksiyon torgu değerleri karşılaştırıldı.
Bulgular: Kontrol grubunda ortalama 685.86 N ve çalışma grubunda ise ortalama 1400.9 N kuvvet sonrası pull out görüldü. Ekstraksiyon torg  kuvvet denemesinde ise kontrol grubun- da ortalama 0.368 Nm ve çalışma grubunda ortalama 1.274 Nm
kuvvet sonrası ekstrak- siyon görüldü. İstatistiksel analiz için iki yönlü Anova testi kullanıldı. 0,05 den küçük p değerleri istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi. Pull out grubunda p<0.011 ve  ekstrak- siyon torg grubunda p<0.0001 olarak ölçüldü ve istatistiksel olarak anlamlı bulundu.
Sonuç: Bu sonuçlar tarafımızdan tasarlanan vidanın PMMA yardımıyla standart kanüllü vidaya göre femur boyun kırıklarında daha sağlam stabilizasyon sağladığını göstermektedir.

Rəy bildir